Componeren
Tijdens het schilderen is het vaak stil. De stilte heb ik nodig om me te kunnen concentreren in wat ik aan het doen ben. Maar luister ik naar muziek, dan hoor ik hoe alle noten nodig zijn om het geheel te vormen, de hoge en de lage tonen, de  ritmes die afwisselen, hard of zacht, in dit samenspel zit het karakter van het muziekstuk verborgen. Dan weet ik waarom ik schilder. Ook ik ben bezig om met verschillende kleuren,  structuren, lijnen en vlakken een werkstuk te maken en omdat het bestaat uit olieverf en linnen noemen we het een schilderij.

Schoonheid
Mijn werk als kunstenaar gaat ook over het creëren van schoonheid. Een wereld zonder schoonheid is dor en droog. Wat schoonheid is, dat bepaalt ieder mens zelf. Mijn schilderij is iets waar je je over kan verwonderen, waarin je je eigen verwondering kan ontdekken, waarin je schoonheid kan ontdekken. Het werkt louterend om naar te kunnen kijken, zonder doel of noodzaak, gewoon omdat je het om je heen wil hebben.

Kijken
Wanneer je met iemand anders een autorit maakt, een stad bezoekt of door de weilanden fietst, neem je beide de omgeving waar. Toch zal ieder voor zich een eigen beeld vormen van wat hij onderweg gezien heeft. Kijken doe je op je eigen manier, naar de dingen die jou opvallen, die voor jou belangrijk zijn. Ik kan bijvoorbeeld een ritme van vormen zien in wat ik toevallig passeer, maar geef er op dat moment geen aandacht aan. Later, als ik aan het schilderen ben en het beeld weer op mijn netvlies verschijnt, gebruik ik dit in het schilderij.

Kracht van de natuur
Lopend door een bos zie ik hoe het licht valt door de bladeren van de bomen, hoe de wind een heel bos laat zwieren terwijl ik nog niet een stam van de grond kan tillen.

De aanblik van het steeds veranderende water in een rivier, het gevoel in de golven te zwemmen, hoe de zee mij draagt en tot in het oneindige door lijkt te gaan en ik mij daar gewoon in kan bewegen. Dit bewustzijn duidt mij mijn nietigheid in het bestaan.

Als ik er rationeel naar kijk zou ik het beangstigend kunnen vinden maar het voelt bevrijdend en veilig een onderdeel van die wereld te mogen zijn. Ik kan mij hierover niet anders uiten dan het in een schilderij te verwerken. Het is geen concreet uitgangspunt, het gaat niet over hoe ik me voel, het gaat over mijn plek in de wereld.  Over de verwondering dat ik slechts een fractie ben van het grote geheel.

Materie
De substantie van de olieverf, het lange proces van drogen waardoor ik steeds weer in de verf door kan werken is essentieel voor het ontstaan van mijn schilderijen. Het geeft mij de tijd om steeds weer opnieuw te kunnen beslissen hoe het gaat worden.

Ik ben een materie-schilder, hou van de structuur van de verf, van de geur, van de vettigheid, alles wat erom heen zit hoort bij mij. Dat was al gedurende mijn studie aan de AKI waar ik in 1989 ben afgestudeerd. Echter, een zoekende geest bewandelt verschillende wegen maar altijd was er wel een schilderij aanwezig dat mijn aandacht trok. En nu, sinds 2 jaar ben ik weer dagelijks in mijn atelier aan het werk.
De substantie van de olieverf, het lange proces van drogen waardoor ik steeds weer in de verf door kan werken is essentieel voor het ontstaan van mijn schilderijen. Het geeft mij de tijd om steeds weer opnieuw te kunnen beslissen hoe het gaat worden.

Ik ben een materie-schilder, hou van de structuur van de verf, van de geur, van de vettigheid, alles wat erom heen zit hoort bij mij. Dat was al gedurende mijn studie aan de AKI waar ik in 1989 ben afgestudeerd. Echter, een zoekende geest bewandeld verschillende wegen maar altijd was er wel een schilderij aanwezig dat mijn aandacht trok. En nu, sinds 2 jaar ben ik weer dagelijks in mijn atelier aan het werk.